ျမဴေတြညိဳ ႔ တဲ့ မနက္က
ေရာင္နီ မပ်ိဳ ႔ေသးဘူး
လက္ဖ၀ါးက အေႏြးဓာတ္က
ရင္ခြင္ထဲ ေထြးဖက္ထားသလို
ေသြးေၾကာထဲထိ ေႏြးျမလို႔
ဆူညံသံကင္းပတဲ့ အရပ္မွာ
တုိးလ်လ် ရင္ခုန္သံ နွစ္ခုသာ
ေဖြးလြလြ စံပယ္ ႏွစ္ပြင့္နဲ႔ အတူ
ၾကဴေနေအာင္ ေမႊးတယ္
မခြဲအတူ ရွိခ်င္ပါရက္နဲ႔
ဆြ႔ံအေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြအစား
မ်က္၀န္းညိဳေတြ သီတဲ့ စကားမွာ
မပီ၀ိုးတ၀ါး ပန္ဆင္ရင္း
မိုးစင္စင္လင္းတဲ့ အခါမွ
ညီမေလး တစ္ေယာက္ထဲ
ရန႔ံေပ်ာက္ စံပယ္ေတြနဲ႔ အတူ
သံေယာဇဥ္အေရာင္ မျခယ္လုိသူရဲ ႔
အိပ္မက္ျဖဴတစ္ပုိဒ္ ျဖစ္က်န္ခဲ့မွာ
စိုးပါတယ္……..။
တေယာ
