(ဒီဇင္ဘာ)
ႏွင္းက်ခ်ိန္မွာ ကပ္က်န္ရစ္တဲ့
ေရစက္ကေလးတစ္စက္
ျပကၡဒိန္ စာရြက္ေတြထက္က
လမင္း တစ္ပတ္စာ ခရီးစဥ္ထဲ
ပန္းေရာင္စံု ပြင့္ဖတ္ေတြသာ
တဖြဲဖြဲ ေၾကြဆင္း
တိမ္ညိဳေတြလည္း ကင္းခဲ့တယ္..၊
(ဇႏၵ၀ါရီ)
သကၠရာဇ္ရဲ ႔ အဦးအစ
ဖူးသစ္စ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ခရီးစေလွ်ာက္ရေအာင္
ေတာင္စြယ္မွာ
ပုစြန္ဆီေရာင္ ျခယ္လႊမ္းခ်ိန္ေရာက္လည္း
မေမာစတမ္း ဆက္ေလွ်ာက္ၾကမယ္
ေဟာ ဟုိမွာ ေတာက္ပေနတဲ့ ၾကယ္..၊
(ေဖေဖာ္၀ါရီ)
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ရဲ ႔
မွန္တစ္ခ်ပ္လုိ
အလင္းစက္ကၾကိဳးေတြရဲ ႔
ေရာင္ျပန္ဟပ္ျခင္းမွာ
ေန႔ေတြ ညေတြ အသက္သြင္းလုိ႔
အေရာင္အဆင္းမဲ့ခဲ့တဲ့ ကုိယ့္ကမၻာ
သက္၀င္လွပ လာေစခဲ့တာ
ဒါ အံၾသ စရာေတာ့လည္း မဟုတ္ခဲ့..၊
(မတ္)
ဘ၀အဆက္ဆက္ ဆုေတာင္းကတည္းက
အၾကာင္းပါလာတဲ့ ေရစက္
ကုိယ့္ရဲ ႔ စြယ္ေတာ္ရြက္တစ္ျခမ္း
ျမစ္ကမ္းနဖူးေဘးမွာ
ကြဲကြာသြားတဲ့ ဖိနပ္ကေလးတစ္ရံရဲ ႔
အမွတ္မထင္ ျပန္ဆံုမႈလုိ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြကုိပဲ အခါခါ ထုဆစ္ေနမိတယ္..၊
(ဧျပီ)
မုိးမလင္းေသးဘူး
ေနျခည္ျဖာ စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ
အိပ္မက္ေတြဟာ လင္းတစ္လွည့္
အျပင္မွာ ေမွာင္ေနတယ္ဆုိတာ ကုိယ္မသိဘူး
အာရုံေတြ မဖူးပြင့္လက္စနဲ႔ ရွိပါေစ
ဟုိးအေ၀းက မွိန္လက္လက္ေလးဟာ
တခ်ိန္က်
ကုိယ္ပုိင္တဲ့ ကမၻာငယ္ေလးထဲ
အေတာက္ပဆံုး လင္းျမေနမွာ..၊
(ေမ)
အ၀ါေရာင္ မွတ္တမ္းမွာလည္း
အလြမ္းေတြက မီးညြန္႔မီးလွ်ံ
မနက္ျဖန္ အိတ္ေပါက္ထဲကုိပဲ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အိတ္သြန္ဖာေမွာက္
သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြကုိေတာင္
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေရတြက္ခဲ့ၾကျပီ
မ်က္ရည္ေတြ သြန္ခ်ထားခဲ့
ေဟာသည္က ေႏြနိမိတ္အလြန္မွာေတာ့
တစ္ရုံလုံးေမႊးဖုိ႔ ေစာင့္ေနတယ္..ဇြန္..၊
(ဇြန္)
ရင္ဘတ္ထဲက စိမ့္ထြက္လာတဲ့ အလင္း
သူ႔လက္ဖ်ားက စီးဆင္းတယ္
ကုိယ္ဘယ္ေတာ့ ျမစ္တစ္စင္းျဖစ္ခြင့္ရမလဲ
ေထာင့္ေပါင္းစံုက ေတာက္ပေနတဲ့
ၾကယ္ဗူးေလးထဲ
ကိုယ့္နာမည္ ပါမလာေသးဘူး
ရင္ခ်င္း နားလည္ၾကတယ္ ဆုိေပမယ့္
အျမတ္တႏုိး မႈန္းျခယ္ထားတဲ့ သေကၤတ
အိမ္ေရွ ႔မွာ ခ်ိတ္ဆြဲခြင့္ရခ်င္တယ္..၊
(ဇူလုိင္)
အျပင္မွာ တုိးတုိးေလး
တစ္ခ်က္ခ်င္း ညိွတဲ့ၾကိဳးပဲ စိတ္ဟာ
သူအိပ္ေမာက်ရာ အရပ္မွာ ရြာက်
ေျခသံဖြဖြ ၾကားတယ္
ပါးမွာ..
အသာအယာ ျဖတ္ေျပးသြားတဲ့လိပ္ျပာ
အိပ္မက္ဟာ အိပ္မက္ထက္ ပိုလွလာတယ္..၊
(ၾသဂုတ္)
လည္ေနတယ္ ဖန္လံုးထဲမွာ
အရုပ္ေလးေတြ ေက်ာခ်င္းကပ္
သူဟာ ကုိယ့္ရဲ ႔ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခု
ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာ
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ င့ံလင့္ေနသလို
လည္ေနခဲ့တယ္ တစ္ပတ္ျပီး တစ္ပတ္
တီးလံုး ျမည္သံ သဲ့သဲ့န႔ဲ
ဘယ္သူသံပတ္လွည့္ သြားခဲ့တာလဲ..၊
(စက္တင္ဘာ)
ကန္ရာသီ ၀ွက္ထားတဲ့စာထဲ
ခုိျဖဴေလးရဲ႕ေတာင္ပံခတ္သံ
ဒီတစ္ခါ
ရင္ခုန္သံ နည္းနည္းျမန္တယ္
မနက္ျဖန္စာအုပ္ေလး ပါးျပီလား
မုိးတစ္ေခတ္လံုး စိုရႊဲသြားပါေစ
ခရီးဆက္ခဲ့တယ္
ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး ေႏြးေထြးရာအရပ္ဆီ..၊
(ေအာက္တုိဘာ)
စုစုျပီး ပံုထားတဲ့
အရြယ္တူေက်ာက္တံုးေလး ၃၃၅
တေရြ႕ေရြ႕ တအိအိ ျပိဳက်ေနတဲ့
သဲမႈန္သဲစေတြကိုေတာ့
ကုိယ္မေရတတ္ဘူး
တစ္ဖက္ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္တစ္ဖက္
ေရသူမေလးရဲ႕ ကမ္းကပ္ေန႔ရက္ေတြဟာလည္း
ေရာက္ႏုိင္ခဲလွရဲ႕..၊
(ႏုိ၀င္ဘာ)
ျမဲျမံေနတဲ့...လက္အစံုနဲ႔ပဲ
ေက်ာက္သားမ်က္ႏွာျပင္ကို ထြင္းထုလုိ႔ရခဲ့
ပထမဆံုး ပန္းပြင့္ရယ္သံ
ပထမဆုံး ခရမး္ေရာင္သက္တံ့
ပထမဆံုး ျပိဳင္တူေျခတစ္လွမး္
အရယ္ခ်င္း ထိခတ္မိေတာ့
ပထမဆံုး လြင့္စင္လာတဲ့
ဆြတ္ပ်႕ံဖြယ္ ေတးသံ
ဆယ္ႏွစ္ၾကိဳး တပ္လုိက္တဲ့အခါ
အ၀ါေရာင္ေတြသာ
တစ္ခင္းလံုး ပြင့္တဲ့ သစၥာ...။
တေယာ
